▪ روز بیست ویکم: حرف حق را بپذیر و کاری به گوینده آن نداشته باش. مثلا اگر بوی دود را احساس می کنی و طوطی ات فریاد بزند که: خانه آتش گرفت! آیا به مهمان هایت خواهی گفت: این طوطی نمی فهمد چه می گوید؟

▪ روز بیست ودوم: عقاید را با حقایق اشتباه نکن. حقیقت مانند دانه بادام است و عقاید پوسته آن دانه بادام هستند. اگر به دنبال حقیقت هر چیز هستی، باید پوسته را بکنی، تا خود دانه را ببینی.

▪ روز بیست وسوم: قبل از انجام هر کار مهمی، اول ببین چه احساسی نسبت به انجام آن داری. آیا آن کار را مهم می دانی؟ آیا واقعی به نظرت می رسد؟ آیا به دیگران کمک می کند؟

▪ روز بیست وچهارم: هنگام غلیان احساسات، هیچ تصمیم مهمی نگیر. در این صورت اشتباه خواهی کرد. اول درون ات را آرام کن. ذهن مانند یک دریاچه است. هنگام غلیان احساس، دریاچه مواج است.

▪ روز بیست وپنجم: هنگام مواجه شدن با مشکل، یادت باشد که حتما راه حلی وجود دارد. زیرا هر چیز با جفتش بوجود می آید. بعد از هر سقوطی، صعودی و بعد از هر شبی، روزی وجود دارد.

▪ روز بیست وششم: همواره از نعمت هایی که زندگی به تو بخشیده، شاد باش و بخاطر آنچه که نداری گله مند نباش. ساختمان با سنگ هایی ساخته می شود که در دسترس اند، نه با سنگ های حیاط خانه دیگران.

▪ روز بیست وهفتم: سعی کن مثل ماشین خرابی که خاموش نمی شود، دائما در حال عذرخواهی نباشی. با این کار توجه دیگران را به اشتباهاتت جلب خواهی کرد. تلاش کن که بهترین را انجام دهی.

▪ روز بیست وهشتم: هر کار خیری که در این دنیا انجام دهی، بیش از هر کس به خودت کمک خواهد کرد، به تو قدرت و انرژی و درک بیشتر خواهد بخشید. اگر خودت نقاشی کنی، دیگران از تماشای آن لذت خواهند برد.

▪ روز بیست ونهم: برای عمل کردن از درونت فرمان بگیر. برای تفکر از درونت راهنمایی بجو. زیرا درک و آگاهی را باید دریافت کنی و نمی توانی خودت خلق کنی.

روز سی ام: هر چیز که راست و درست باشد، به نفع تو و دیگران خواهد بود. خداوند بهتر از هر کس می داند که چه چیز به تو شادی واقعی می بخشد.

نقل از سایت آفتاب